In juni 2008 ben ik op uitnodiging van een natuurgenezer uit Bali naar Indonesië gegaan, om bij hem in de leer te gaan.
Ben toen voor 2 maanden naar Bali gegaan en heb de eerste maand heel hard moeten werken om mijn lessen te leren.
Deze lessen bestonden uit het leren van allerlei rituelen en de toepassing hiervan, wanneer hij mij meenam op zijn huisbezoeken.
Tussen de lessen door hebben wij ook Bali verkend.
Later zijn wij ook een week endje naar Java geweest naar het huis van Sukarno, want zo heet deze natuurgenezer.
De rit ernaar toe was mooi maar heb ook heel veel armoede gezien, ondanks dat Bali bekend staat om zijn toerisme, was er toch ook veel armoede. Ook viel mij op dat de dieren zeer slecht verzorgd worden. De overtocht naar Java was heel leuk, toen wij de boot opreden liepen er allerlei verkopers rond en kon je van alles kopen van koekjes tot zonnebrillen echt heel erg apart.
Dit ging ook in een rap tempo want zodra de boot het sein gaf om te vertrekken moesten alle verkopers van de boot af en dan hup naar de volgende boot.
De overtocht duurt ongeveer een driekwartier als er geen hoge golven zijn.
In Java aangekomen moesten wij nog ongeveer ruim een uur rijden voor wij in het dorp van Sukarno kwamen.
De wegen waren er heel slecht en hoe meer je in de binnenlanden kwam hoe slechter het wegdek was.
Ook hier zag ik heel veel armoede, meer dan in Bali.
Maar op java, althans in de binnenlanden is er heel weinig toerisme en de werkgelegenheid is op Java ook heel slecht, dat is ook een van de redenen dat de javaan naar Bali gaat om daar zijn geld te verdienen.
Toen ik dit zo allemaal had aangezien heb ik mezelf voorgenomen om binnen mijn kaders deze mensen hier te helpen.
In 2008 heb ik dit uit eigen middelen gedaan.
Ik heb daar toen voor Sukarno en bed gekocht, want hij sliep op een matje op de grond en dat kon ik niet aanzien. Verder heb ik tafel ventilatoren gekocht, om maar wat koelte te hebben.
Aangezien 2008 in het teken stond van studie had ik niet zoveel tijd om lang ergens te blijven of om veel uit te gaan.
Behalve een weekendje java bleven de ritjes beperkt op Bali, maar dat vond ik niet zo erg, want toen ik in Augustus weer terug ging naar Nederland had ik het eerste deel van mijn studie afgerond gevolgd door mijn eerste inwijding.
Het contact met Sukarno is gebleven en heb hem beloofd dat ik er alles aan zou doen om in 2009 weer terug te gaan.
Dit was ik dan ook vast van plan, niet alleen voor mijn verdere studie, maar ik wilde ook de mensen daar helpen.
Toen is bij mij het plan ontstaan om hieraan bekendheid te geven bij vrienden en kennissen en heb hun gevraagd of ze ook een vrijwillige bijdrage wilden geven voor hulp aan kansarme mensen.